Χρυσόμαλλο δέρας

Ο γεωγράφος Στράβων μας πληροφορεί, ο χρυσός συλλεγόταν στις κοίτες ποταμιών με δορές προβάτων (προβιές, μηλωτές: μήλα=πρόβατα): τα ψήγματα χρυσού που έφερνε το νερό κολλούσαν στο μαλλί τεντωμένης μηλωτής στον πυθμένα του ποταμιού. Η μηλωτή στη συνέχεια κρεμιόταν από ένα δέντρο για να στεγνώσει και ακολούθως καιγόταν, ώστε με το πλύσιμο της στάχτης να παραμείνει ατόφιο το χρυσάφι. Ετσι, κατά τον Στράβωνα πάντα, γεννήθηκε ο μύθος του χρυσόμαλλου δέρατος.

Πηγή