Ήταν κάποτε τρεις κολλητοί φίλοι, ο Πόδης ο Πόδης Πόδης και ο Πόδης Πόδης Πόδης. Περνούσαν όλοι πολύ καλά μέχρι που κάποια μέρα ο Πόδης πέθανε. Η παρέα μετά τον θάνατο του Πόδη άρχισε να χαλάει, τα αστεία και οι πλάκες δεν προκαλούσαν γέλιο παρά μόνο θλίψη καθώς έλλειπε ο Πόδης.
Έτσι μία μέρα λέει ο Πόδης Πόδης Πόδης:
- ρε συ Πόδη Πόδη μήπως να πηγαίναμε κανένα ταξιδάκι να ξεχαστούμε;
- που θες να πάμε ρε, δεν καταλαβαίνεις τι γίνεται; Είμαστε με τον έναν Πόδη στον τάφο!
